czwartek, 22 listopada 2012

Zadanie



1.) Jeśli zauważyłeś błąd w definicji którejś z funkcji popraw go.
a)
void usmieszek()
{
cout << ":-)";
}

b)
int dodaj (int a, int b)
{
return a/b
}

c)
void szlaczek (float &w)
{
for (int i=1; k<w; i++)
cout << "*";
}
 
 
Napisz funkcję, która pobiera dwa znaki z klawiatury i na ich podstawie rysuje szlaczek składający się z 20 znaków, gdzie naprzemiennie znajdują się znaki przekazywane funkcji jako jej argumenty.
np. *&*&*&*&*&*&*&*&*&*&.

 #include <cstdlib>
#include <iostream>

using namespace std;

int main(int argc, char *argv[])
{
char a,b;
cout<<"Wpisz dwa znak oddzielone spacja"<<endl;
cin>>a>>b;
for(int i=1; i<=10; i++)
{
cout<<a<<b;
}
cout<<endl;
system("PAUSE");
return EXIT_SUCCESS;
}


 Napisz funkcjie, która pobiera trzy liczby typu rzeczywistego i wyznacza najmniejsza spośród nich.
 include <conio.h>
using namespace std;
float a,b,c;
int main(){
    
cout<<"podaj 3 liczby rzeczywiste";
    
cin >> >> >> ;
    if(
&& c){
           
cout<<"najmnijesza liczba to : ";
           
cout<< a;
           } else if(
&& c){
                  
cout<<"najmnijesza liczba to : ";
                  
cout<< b;
                  } else{
                         
cout<<"najmnijesza liczba to : ";
                         
cout<< c;
                         }
                  
getch();


Pytania z lekcji...

1.Podaj składnię funkcji zdefiniowanej w C++
 typ nazwa_funkcji(typ parametr1, typ parametr2, ... ) {
implementacja funkcji
};


2.Czym się różnią parametry formalne funkcji od parametrów aktualnych?
 * parametry deklarowane są w nagłówku funkcji (procedury) jako tzw. parametry formalne, czyli identyfikatory (nazwy) symbolizujące dane przekazywane do funkcji;
* podczas wywołania w miejsce parametrow formalnych podstawiane są rzeczywiste wartości zmiennych, stałych i wyrażeń, tworzące tzw. parametry aktualne;
* parametry formalne opisują jedynie postać informacji przekazywanej do funkcji (procedury); rzeczywistą informację niosą ze sobą dopiero parametry aktualne.


3.Czy funkcja może przyjmować wartość? Jeśli tak, to ile wartości może przyjąć?
moze przyjac wartosc. jedna, ktora zwraca poprzez swoja nazwe.

int f(int x) {....} //jakas funkcja
int zmienna = f(5); //-przekazanie wartosci.


4.Czym się różni przekazywanie funkcji argumentów przez wartość zmiennej od przekazywania argumentów przez referencje?
 przekazanie przez wartosc generuje kopie argumentu ktora przekazuje do funkcji. po zakonczeniu funkcji ta kopia przepada (i wszystkie zmiany na niej dokonane tez). przekazanie przez referencje przekazuje wlasciwa zmienna do funkcji. jezeli zmienimy wartosc tej zmiennej to zmiany beda nadal widoczne po zakonczeniu funkcji.


 5.Czy może ostaniec poprawna funkcja, która nie pobiera żadnych argumentów i nie przyjmuje żadnej wartości? Jeśli tak, podaj przykład :
std::cout << "blablaaaa" << std::endl;
}


6.Podaj przykład funkcji, która pobiera dwa argumenty typu float, a przyjmuje wartości typu integer
int funcja(float a, float b) {
//jakies operacje
}; __


7. Czy może istnieć funkcja, która nie pobiera żadnych argumentów, a przyjmuje wartosć?
 funkcja, która nie przyjmuje parametrów po prostu ich nie ma, np main może być taką funkcją

Funkcje, które nic nie zwracają mogą być typu void

Przykład funkcji, która nie ma argumentów (parametrów) oraz nic nie zwraca:

c++:

void funkcja(){
    //
}

czwartek, 8 listopada 2012

Program obliczający staż pracy

#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;

void zmiany(float &zarobek, int &staz)
{
    zarobek = zarobek*1.1;
    staz = staz+1;
}
int main()
{
    float zarobek = 1000;
    int staz = 0;
    cout << "Twoj staz pracy: " << staz << " zarabiasz: " << zarobek << endl;
    zmiany(zarobek,staz);
    cout << "Twoj staz pracy: " << staz << " Zarabiasz: " << zarobek << endl;
    getchar();
    return 0;
}   

czwartek, 18 października 2012

Program podajacy dwa punkty na osi.

#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;

float modul (float x)
{
    if (x>=0)
    return x;
    else
    return -x;
}
int main ()
{
    float a, b;
    cout << "Podaj dwa punkty na osi: ";
   
    cin >> a >> b;
    cout << "Odleglosc pomiedzy punktami wynosi: " << modul(a-b);
    cin.ignore();
    getchar();
    return 0 ;
}       

czwartek, 4 października 2012

Program C++

#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;

float srednia_aryt(float a, float b)
{
    return (a+b)/2;
}
int main()
{
    cout << "Srednia arytmetyczna liczb 2.7 i 5 =";
    cout << srednia_aryt(2.7,5);
    getchar();
    return 0;
}     

środa, 12 września 2012

Prawa autorskie itp...

"Utwór" jest przedmiotem prawa autorskiego, rozumiany jako dobro niematerialne. Tak pojmowany utwór, należy odróżnić od przedmiotu materialnego (tzw. „corpus mechanicum”) na jakim został utrwalony i za pomocą którego można się z nim zapoznać.

W stosunku do przedmiotu materialnego na którym utrwalono utwór znajdą zastosowanie ogólne przepisy prawa cywilnego. Natomiast do "utworu" rozumianego jako dobro niematerialne zastosowanie znajdą głównie przepisy prawa autorskiego.

 „Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór)."


Autorem w świetle prawa autorskiego jest każdy, kto stworzył utwór w rozumieniu prawa autorskiego. Aby dzieło mogło być zakwalifikowane do utworów musi być przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze. Utwór podlega ochronie niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia
Dla bycia autorem nie jest wymagane wykształcenie artystyczne, przynależność do związków twórczych, czy jakikolwiek dokument potwierdzający bycie twórcą. Nie ma też znaczenia, czy tworzący jest dorosłym czy dzieckiem, czy tworzy świadomie, chcąc aby powstał utwór, czy stało się to przypadkowo. O byciu twórcą decyduje fakt stworzenia utworu Utwór jest kreacją konkretnego człowieka, subiektywnie nowym i oryginalnym rezultatem jego działalności, posiadającym dowolną formę, umożliwiającą jego percepcję przez inne osoby niż sam twórca.
Utwór ma być wynikiem samodzielnego działania twórczego, odróżniać się od innych wcześniejszych rezultatów działań twórców, być niepowtarzalnym. Prawo autorskie przyjmuje domniemanie, w myśl którego, za twórcę uważa się osobę, której nazwisko uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Przepisy oddziału 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych upoważniają do korzystania z utworu, bez zgody uprawnionego. Eksploatacja dzieła jest odpłatna lub nieodpłatna. Unormowanie takie wprowadza się ze względów praktycznych i osobistych użytkowników utworów, a także ze względu na interesy publiczne. Dlatego wyróżnia się dozwolony użytek osobisty i publiczny.

Dozwolony użytek zgodnie z art. 35 prawa autorskiego nie może naruszać normalnego korzystania z utworu i godzić w słuszne interesy twórcy. Przykładowo Eksploatacja dzieła nie może prowadzić do ekonomicznej konkurencji z korzystaniem, które nie jest objęte dozwolonym użytkiem. Przykładem godzenia w słuszne interesy twórcy jest nieusprawiedliwione zmniejszenie jego dochodów.
Korzystanie z utworu wymaga podania autora i źródła, z którego korzystamy.
Np: prawo do cytatu.

Jednym z przypadków dozwolonego użytku publicznego jest prawo do cytatu, opisane w art. 29 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Istotny jest w szczególności ustęp pierwszy tego artykułu, zgodnie z którym wolno przytaczać w utworach stanowiących samoistną całość urywki rozpowszechnionych utworów lub drobne utwory w całości, w zakresie uzasadnionym wyjaśnieniem, analizą krytyczną, nauczaniem lub prawami gatunku twórczości.
Cytat musi być umieszczony w utworze, stanowiącym odrębną całość – sam cytat nie może stanowić istoty nowego utworu. Musi on ponadto być uzasadniony – co ma znaczenie nie tylko dla samego faktu jego wykorzystania, ale także dla wielkości. Dozwolone jest bowiem zacytowanie nie większego urywku tekstu, niż taki, jaki wystarcza do celów w jakich został on wykorzystany. Uzasadnieniem do wykorzystania cytatu nie powinno być samo uatrakcyjnienie własnego utworu – zastosowanie i przeznaczenie cytatu powinno wynikać z treści takiego utworu.
Warunkiem wykorzystania cytatu jest podanie jego autorstwa oraz źródła. Nie ma odgórnie ustalonej formy opisu takiego cytatu, jednakże informacja taka powinna być na tyle szczegółowa, by móc bez wątpliwości wskazać z jakiego utworu pochodzi cytat oraz kto jest jego autorem.

 Czas trwania autorskich praw majątkowych
* trwają przez cały czas życia twórcy i 70 lat po jego śmierci,
* jeżeli twórca nie jest znany - 70 lat od daty pierwszego rozpowszechnienia utworu.

Jeżeli z mocy ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca:
* 70 lat liczy się od daty rozpowszechnienia utworu,
* gdy utwór nie został rozpowszechniony - 70 lat od daty ustalenia utworu;
* 50 lat w odniesieniu do nadań programów RTV (licząc od roku pierwszego nadania);
* 50 lat w odniesieniu do sporządzania i korzystania z fonogramów i wideogramów (licząc od roku sporządzenia)


6. Rodzaje licencji na oprogramowanie:
ypy licencji:
Umowa licencyjna jest umową formalno-prawną zawieraną pomiędzy firmą tworzącą programy, posiadającą prawa autorskie do oprogramowania a osobą fizyczną lub firmą, która używa tego oprogramowania. Jako że produkty informatyczne używane są na różne sposoby, formułowanie i stosowanie umów licencyjnych podlega jedynie ograniczonej standaryzacji. Optymalne wykorzystanie inwestycji w oprogramowanie wymagać będzie przeczytania i zaakceptowania umowy licencyjnej każdego programu używanego w instytucji. Licencja (angielskie licence) to w odniesieniu do oprogramowania regulacja prawna określająca warunki jego użytkowania i zasady odpłatności. Praktykuje się kilka rodzajów licencji określających zakres użytkowania oprogramowania i warunki uiszczania za nie opłaty. Poniżej przedstawione zostają najważniejsze typy licencji:
Licencja Firmware:
Licencja obejmująca oprogramowanie układowe, tzn. umieszczone na stałe w sprzętowej części systemu komputerowego.
Licencja Freeware:
Oprogramowanie darmowe, rozpowszechniane po kosztach nośnika danych. Oprogramowanie freeware może być objęte ochroną praw autorskich lub nie.
Licencja GNU:
Powstały w ramach projektu GNU zbiór reguł, zgodnie z którymi rozprowadzane jest tzw. "wolne oprogramowanie". Na zasadach Powszechnej Licencji Publicznej udostępniane jest m.in. jądro systemu operacyjnego Linux oraz większość oprogramowania dla niego przeznaczona. Podstawowym celem przyświecającym twórcom licencji było umożliwienie producentom oprogramowania prawnie zagwarantowanej możliwości tworzenia produktów wolno dostępnych dla wszystkich użytkowników.
Licencja GPL (General Public Licence):
Zasady licencyjne określone przez konsorcjum Free Software Foundation, zakazujące redystrybucji oprogramowania w formie czysto binarnej. Jeżeli ktoś wprowadza do obiegu oprogramowanie zawierające jakąkolwiek część podlegającą licencji GPL, to musi udostępnić wraz z każdą dystrybucją binarną jej postać źródłową.
Licencja grupowa (ang. Site licence)
Określa, że zakupiony program może być użytkowany w sieci lub innym zestawie komputerów (np. szkolna pracownia) w ustalonej ilości, tzn. może być instalowany tylko na określonej maksymalnej liczbie stanowisk. Podobną zasadą opatrzone są programy sprzedawane z licencją sieciową (Network licence).
Licencja jednostanowiskowa (ang. One-site licence)
To licencja uprawniająca użytkownika do zainstalowania nabytego oprogramowania tylko na jednym stanowisku komputerowym. Użytkownikowi nie wolno udostępniać takiego oprogramowania w sieci ani używać na więcej niż jednym komputerze w tym samym czasie. Zezwala natomiast na sporządzanie kopii zapasowej oprogramowania.
Licencja typu Linux
Rozwiązanie licencyjne odnoszone do systemu Linux, którego jądro jest upowszechniane według praw Licencji GPL. System Linux nie jest oprogramowaniem będącym własnością ogółu. Prawa autorskie do kodu Linuxa należą do różnych autorów kodu. Jednakże Linux jest oprogramowaniem w wolnym obiegu w tym sensie, że jego użytkownikom wolno go kopiować, zmieniać i stosować w dowolny sposób oraz rozdawać własne kopie bez ograniczeń. Spowodowane to jest zakazem prywatyzacji produktów pochodnych systemu Linux. Ograniczenia tej licencji wynikające z zasad licencji GPL nie zakazują tworzenia ani sprzedawania wyłącznie binarnych dystrybucji oprogramowania, jeżeli tylko każdy, kto otrzymuje kopie binarne, będzie miał szansę uzyskania również kodu źródłowego za rozsądną opłatą dystrybucyjną.
Licencja na obszar
To określenie umowy między producentem oprogramowania a nabywcą, uprawniająca go do sporządzenia określonej liczby kopii zakupionego oprogramowania na swój własny użytek. Takie rozwiązanie jest czasem stosowane przez firmy korzystające z sieci lokalnych LAN, umożliwiając wykorzystanie oprogramowania na wielu stanowiskach komputerowych ponosząc przy tym mniejsze koszty.
Licencja Public Domain
Licencja dobroczynna czyniąca z oprogramowania własność ogółu, w myśl czego autor lub autorzy oprogramowania zrzekają się praw do upowszechniania oprogramowania na rzecz ogółu użytkowników.
Licencja Shareware
Rodzaj licencji oraz oprogramowanie rozpowszechniane na jej zasadach, która zezwala na bezpłatne korzystanie z oprogramowania przez okres próbny (zazwyczaj 1 miesiąc), co ma zachęcić użytkownika do zakupu oprogramowania. W przypadku korzystania z oprogramowania w sposób niekomercyjny licencja typu shareware umożliwia przedłużanie tego okresu (w celach propagandowo-reklamowych).