Powrót programów

#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;
int NWD (int a, int b) // funkcja licząca NWD(a,b)
{
while (a!=b)   // dopóki a jest różne od b
{
if (a>b)       //
 a = a-b;
else
b = b-a;
}
return a;
}

int main ()
{
    int a, b;
    cout <<"podaj pierwsza liczbe a: ";
    cin >> a;
    cout << "podaj druga liczbe b: ";
    cin >> b;
    cout << "NWD("<< a << "," <<b << ") sa wartosc: " <<NWD(a,b);
    cin.ignore();
    getchar();
    return 0;
}   

Urbanizacja

Urbanizacja to zespół przemian ekonomicznych, społecznych, kulturowych i przestrzennych, prowadzących do rozwoju miast i obszaru stref podmiejskich, a także wzrostu liczny ludności miejskiej świata, kraju czy danego regionu.
Proces urbanizacji wyraża się w odsetkach ludności miejskiej w stosunku do całego społeczeństwa, określanych wskaźnikiem urbanizacji. Państwa świata można podzielić na trzy grupy:

• niskim (wskaźnik urbanizacji mniejszy od 40%)
• średnim (40-60%)
• wysokim (większym niż 60%) stopniu zurbanizowania.

Proces urbanizacyjny jest zjawiskiem wieloaspektowym. Na proces ten składają się:

• Urbanizacja demograficzna - polegająca na migracji ludności ze wsi do miast, co powoduje wzrost odsetka ludności miejskiej.
• Urbanizacja ekonomiczna - odznaczająca się wzrostem odsetka ludności zawodowo czynnej i zatrudnionej w zawodach pozarolniczych, zwłaszcza w przemyśle i usługach.
• Urbanizacja społeczna - uwidaczniająca się w upowszechnianiu miejskiego stylu życia ludności wiejskiej.
• Urbanizacja przestrzenna - przejawiająca się w powiększaniu powierzchni miast istniejących nowych albo nadawaniu osiedlom praw miejskich ze względu na ich funkcje pozarolnicze. Proces ten prowadzi ostatecznie do kształtowania się wielkoprzestrzennych układów, zespołów miast zwanych aglomeracjami i rożnych ich form takich jak konurbacja, megalopolis, zespoły metropolitalne.

Aglomeracja miejska - jest zespołem jednostek osadniczych, ukształtowanych i zdominowanych przez jedno miasto. Zespół ten charakteryzują silne powiązania, prowadzące do integracji społecznej i gospodarczej całego obszaru, np. aglomeracja Łodzi, Warszawy i Londynu.

Konurbacja - jest formą aglomeracji, która tworzy zespół równorzędnych pod względem pełnionych funkcji społeczno-gospodarczych miast. Zespół ten powstał z niezależnych od siebie początkowo miast, często położonych w zagłębiach węglowych, między którymi z czasem zatarły się granice, np. miasta Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, Zagłębia Ruhry, Zagłębia Donieckiego, Lille-Roubaix-Tonrcoing.

Megalopolis - jest zespołem miejskim. Termin ten wprowadził amerykański geograf Gottmann. Jest to wielki obszar zurbanizowany, powstały w wyniku łączenia się szeregu aglomeracji lub konurbacji. Ten rodzaj układu urbanistycznego jest typowy dla USA. Obejmuje on wschodnie wybrzeże USA: Boston- Hartford- Nowy Jork, Filadelfię, Baltimore i Waszyngton oraz wybrzeże zachodnie: San Francisco- Los Angeles- Seatle- Tacoma- San Diego, a także w Japonii: Tokio- Jokohama i Kobe- Osaka- Kioto.

Miastem jest każde osiedle które uzyskało prawa miejskie w wyniku pełnienia określonych funkcji. Rozwój miast zależy od funkcji gospodarczych, usługowych, administracyjnych i kulturalnych, jakie pełnią one w swoich regionach.

Strefy podmiejskie mają charakter wiejsko-miejski, na ich obszarach przeplatają się tradycyjne formy użytkowania ziemi, typowo wiejskie, z nowoczesnym intensywnym towarowym rolnictwem szklarniowym, warzywniczym, a także sadowniczym i chowem zwierząt gospodarskich.

Transport

Transport na świecie

Transport jest to wykonywanie różnych usług przewozowych za które należy się określone wynagrodzenie. Transportować można niemal wszystko, zaczynając od materiałów różnego rodzaju (na przykład różnych sprzętów typu RTV i AGD, artykułów spożywczych itd.), a kończąc na ludziach czy zwierzętach. Transport wpływa bardzo korzystnie na nasz kraj, a w szczególności na jego rozwój, ponieważ przyspiesza gospodarkę. Każda działalność gospodarcza potrzebuje transportu np. do przewożenia różnych surowców lub materiałów, które mają ogromne znaczenie w prosperowaniu takiej działalności. Również ważnym jest wywóz odpadów, bądź zużytych materiałów, które stają się w pewnym momencie zbędne. Jednym z takich przykładów może być duży market do którego w określonym czasie jest transportowany nowy towar, a zbędne materiały (kartony, puste pudełka, folie) są transportowane tam gdzie są potrzebne do recyklingu. Transport jest podstawową usługą dla każdego kraju na świecie, dlatego że dzięki niemu wszystkie surowce z całego świata sądostępne dla naszego kraju. Dzięki niemu dochodzi do współpracy z innymi krajami co z pewnością jest dla wszystkich bardzo przydatne.

Funkcje transportu

Rozróżnia się podział funkcji transportu na pierwotne i wtórne. Do funkcji pierwotnych należą funkcje przewozowe i związane z tym funkcje przeładunkowe. Do funkcji wtórnych zalicza się przede wszystkim funkcję zabezpieczania dróg (czyli budowy i utrzymania dróg), jak również funkcję odpowiedzialności.

Geografia Polski

Polska jest krajem w większej części nizinnym, na południu występują również tereny wyżynne i pasma górskie. Polska jest położona w Europie Środkowej, nad brzegiem Morza Bałtyckiego.

Rzeki i jeziora

Sieć hydrograficzna Polski

99,7% (312 683 tys. km²) obszaru Polski leży w zlewisku Morza Bałtyckiego (53,9% dorzecze Wisły, 34,7% dorzecze Odry, 11% rzeki bezpośredniego dorzecza Bałtyku i 0,8% dorzecze Niemna), a poza tym w zlewisku Morza Czarnego (Orawa, Strwiąż) i Morza Północnego (Dzika Orlica, Izera).
Najdłuższe rzeki w Polsce to

• Wisła (1047 km)
• Odra (854,3 km, w tym na terenie Polski 741,9 km)
• Warta (808 km)
• Bug (772 km, w tym na terenie Polski 587 km)

Klimat

Średnia roczna temperatura

Opad normalny

Polska leży w strefie klimatu przejściowego, pomiędzy klimatem umiarkowanym oceanicznym na zachodzie a klimatem umiarkowanym kontynentalnym na wschodzie. Nad obszarem Polski ścierają się różne masy powietrza, co jest wynikiem położenia w centrum Europy oraz równoleżnikowego układu krain geograficznych.
Średnia temperatura w lecie waha się pomiędzy 16,5 °C a 20 °C, w zimie – między -6 °C a 0 °C. Średnia roczna temperatura powietrza w Polsce wynosi 7-9 °C (poza obszarami górskimi). Najcieplejsze miasta w
Największy wpływ na klimat Polski mają masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego, decydujące o przejściowości klimatu polskiego.
Nad Polskę napływają również masy powietrza, arktycznego, zwrotnikowego-morskiego i kontynentalnego, mające mniejszy wpływ na kształtowanie klimatu. Masy powietrza polarno-morskiego powodują latem zachmurzenie, ochłodzenie i wzrost wilgotności, zimą zaś przynoszą ocieplenie, odwilż i mgły.
Masy powietrza polarno-kontynentalnego latem przynoszą piękną, suchą i upalną pogodę, zimą-pogodę słoneczną, suchą i duże mrozy. Masy powietrza zwrotnikowo-morskiego znad Morza Śródziemnego i Azorów napływają nad Polskę rzadziej, przynosząc latem upały i częste burze, a zimą gwałtowne odwilże.
Masy powietrza zwrotnikowo-kontynentalnego napływają znad Azji Mniejszej i Bałkanów bardzo rzadko, przeważnie latem i wczesną jesienią. Przynoszą piękną, suchą pogodę ("złota polska jesień").
Masy powietrza arktycznego napływają nad Polskę:

• zimą znad Morza Barentsa i Nowej Ziemi, przynosząc pogodę mroźną i słoneczną, czasami z obfitymi opadami śniegu
• wiosną znad Grenlandii, przynosząc krótkotrwałe kwietniowo-majowe (często z przymrozkami) ochłodzenie, tzw. zimni ogrodnicy

Średnie opady ok. 600 mm rocznie. Rozkład opadów w ciągu roku jest nierównomierny, 2/3 opadów rocznych to opady półrocza letniego. Polska leży w strefie wiatrów zmiennych z przewagą wiatrów zachodnich (północno-zachodnich i południowo-zachodnich), których udział stanowi ok. 60%. Wiatry wschodnie wieją głównie zimą, rzadsze są natomiast wiatry wiejące z południa i północy.

Rzeki i jeziora

 Prezentuję najważniejsze zagadnienia odnośnie tamatu.


Rzeki

dorzecze - obszar z którego rzeki spływają do jednej głownej rzeki

zlewisko - obszar którego wody wpływają do danego morza/oceanu

Rodzaje ujść rzecznych:
- delta - zatrzymywanie się nanosów rzecznych (powstaje stożek napływowy) w ujściu rzeki
- lejek - nanosy rzeczne są wypłukiwane przez przypływy i odpływy uniemożliwiając powstanie delty

Ustroje rezczne:
• deszczowy
  - oceaniczny (Sekwana)
  - równikowy (Kongo)
  - monsunowy
  - zwrotnikowy (Nil)

• śnieżny (tam gdzie dużo opadów śniegu, wylewają na wiosne)

• lodowcowy (wypływają z lodowców górskich)

• ustrój złożony (mieszany)
   np. Polska

---

 Jeziora.
(do ichpowstania potrzebna jest misa, zasób wody i warstwy nieprzepuszczalne)


Podział jezior ze względu na powstanie:
♦ Reliktowe
   - Kaspijskie
   - Aralskie

♦ Tektoniczne (w rowach tektonicznych)
   - Bajkał
   - Bałchasz
   - Niasa (Malawi)
   - Tanganika

♦ Wulkaniczne (w stożkach wulkanicznych)
   - Bolsena

♦ Polodowcowe (Polska)
 • morenowe (płytkie)
 • rynnowe (podłużne i wąskie)
 • karowe (górskie)
   - Morskie Oko
 • oczka, wytopiskowe
♦ Mieszane (tektoniczno - polodowcowe)
   - Michigan

♦ Przybrzeżne (Polska)
   - Łebsko

Pogoda i klimat

Pogoda - Stan atmosfery w danym miejscu i czasie.

Klimat - Obserwacja pogody przez dłuższy czas na danym terenie.

Elementy klimatu:
- nasłonecznienie
- temperatura powietrza
- ciśnienie atmosferyczne
- wiatry
- wilgotność powietrza
- zachmurzenie
- opady

Czynniki klimatotwórcze:
•strefowe
- szerokość geograficzna
- wysokość słońca na niebie
- cyrkulacja powietrza
•astrefowe
- odległość od morza
- prądy morskie
- wyokość nad poziomem morza
- rzeźba terenu
•antropogeniczne
- cywilizacja
- bryza miejska ( wieje do centrum miasta)

Amplituda powietrza - rożnica między najwyższą a najniższa temperaturą w roku.

Najwyższa temp.(°) - najniższa temp.(°) = amplituda

Ciśnienie powietrza i wiatry:
+wyż baryczny
1013 hPa - średnie ciśnienie
-niż baryczny


Wiatry zawsze wieją z WYŻU do NIŻU. ( W → N )

Przykładowe zadanie:
Oblicz temperaturę na szczycie o wysokości 2570m n.p.m, wiedząc, że u podnóża na wys. 1500m n.p.m temp. wynosi 8°C.

2570m n.p.m - 1500m n.p.m = 1070m

100m - 0,6°C
1070m - X

100m x X = 1070m x 0,6°C
100X = 642 | :100
X = 6,4°C
8°C - 6,4°C = 1,6°C - ODPOWIEDŹ

---

Ruch obiegowy Ziemi

Ruch obiegowy to ruch wokół Słońca po orbicie o kształcie elipsy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (z punktu widzenia obserwatora patrzącego na północną półkulę).

Cechy oświetlenia Ziemi w różnych strefach.

Strefa międzyzwrotnikowa - Słońce dwa razy w roku góruje w zenicie. Wyjątkami są zwrotniki w których Słońce góruje tylko raz w roku.
 
 Strefy umiarkowane -  Słońce w tych strefach nigdy nie góruje w zenicie, nie wystepują tu również dni i noce polarne. Wysokość górowania Słońca jest wieksza od 0° i mniejsza niz 90°.

Strefy okołobiegunowe - Wystepują tu dni o noce polarne. Trwają one conamniej 24h (koła podbiegunowe). Im bliżej biegunów tym są dłuższe. na biegunach trwają pół roku.


Obliczanie wysokości Słońca:
Obydwie półkule Ziemi:
21 III
23 IX
h = 90° - szer. geogr. miejsca w którym jesteśmy

Półkula północna:
22 VI
h = 90° - szer. geogr. + 23°27'
22 XII
h = 90° - szer. geogr. - 23°27'

Półkula południowa:
22 VI
h = 90° - szer.  geogr.  - 23°27'
22 XII
h = 90° - szer. geogr. + 23°27'




Przykładowe zadanie:
 Oblicz wysokość Słońca nad horyzontem w Nowym Jorku (40°N, 74°W) w południe:
a) w dniu równonocy wiosennej i jesiennej =   90° - 40° = 50°
b) w pierwszym dniu astronomicznego lata =   90° - 40° + 23°27' = 73° 27'
c) w pierwszym dniu astronomicznej zimy =   90° - 40° - 23°27' = 26°33'