#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;
int NWD (int a, int b) // funkcja licząca NWD(a,b)
{
while (a!=b) // dopóki a jest różne od b
{
if (a>b) //
a = a-b;
else
b = b-a;
}
return a;
}
int main ()
{
int a, b;
cout <<"podaj pierwsza liczbe a: ";
cin >> a;
cout << "podaj druga liczbe b: ";
cin >> b;
cout << "NWD("<< a << "," <<b << ") sa wartosc: " <<NWD(a,b);
cin.ignore();
getchar();
return 0;
}
środa, 3 kwietnia 2013
środa, 27 lutego 2013
Urbanizacja
Urbanizacja to zespół przemian ekonomicznych,
społecznych, kulturowych i przestrzennych, prowadzących do rozwoju miast
i obszaru stref podmiejskich, a także wzrostu liczny ludności miejskiej
świata, kraju czy danego regionu.
Proces urbanizacji wyraża się w odsetkach ludności miejskiej w stosunku do całego społeczeństwa, określanych wskaźnikiem urbanizacji. Państwa świata można podzielić na trzy grupy:
Konurbacja - jest formą aglomeracji, która tworzy zespół równorzędnych pod względem pełnionych funkcji społeczno-gospodarczych miast. Zespół ten powstał z niezależnych od siebie początkowo miast, często położonych w zagłębiach węglowych, między którymi z czasem zatarły się granice, np. miasta Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, Zagłębia Ruhry, Zagłębia Donieckiego, Lille-Roubaix-Tonrcoing.
Megalopolis - jest zespołem miejskim. Termin ten wprowadził amerykański geograf Gottmann. Jest to wielki obszar zurbanizowany, powstały w wyniku łączenia się szeregu aglomeracji lub konurbacji. Ten rodzaj układu urbanistycznego jest typowy dla USA. Obejmuje on wschodnie wybrzeże USA: Boston- Hartford- Nowy Jork, Filadelfię, Baltimore i Waszyngton oraz wybrzeże zachodnie: San Francisco- Los Angeles- Seatle- Tacoma- San Diego, a także w Japonii: Tokio- Jokohama i Kobe- Osaka- Kioto.
Miastem jest każde osiedle które uzyskało prawa miejskie w wyniku pełnienia określonych funkcji. Rozwój miast zależy od funkcji gospodarczych, usługowych, administracyjnych i kulturalnych, jakie pełnią one w swoich regionach.
Strefy podmiejskie mają charakter wiejsko-miejski, na ich obszarach przeplatają się tradycyjne formy użytkowania ziemi, typowo wiejskie, z nowoczesnym intensywnym towarowym rolnictwem szklarniowym, warzywniczym, a także sadowniczym i chowem zwierząt gospodarskich.
Proces urbanizacji wyraża się w odsetkach ludności miejskiej w stosunku do całego społeczeństwa, określanych wskaźnikiem urbanizacji. Państwa świata można podzielić na trzy grupy:
- niskim (wskaźnik urbanizacji mniejszy od 40%)
- średnim (40-60%)
- wysokim (większym niż 60%) stopniu zurbanizowania.
-
Urbanizacja demograficzna - polegająca na migracji ludności ze wsi do miast, co powoduje wzrost odsetka ludności miejskiej.
-
Urbanizacja ekonomiczna - odznaczająca się wzrostem odsetka ludności zawodowo czynnej i zatrudnionej w zawodach pozarolniczych, zwłaszcza w przemyśle i usługach.
-
Urbanizacja społeczna - uwidaczniająca się w upowszechnianiu miejskiego stylu życia ludności wiejskiej.
-
Urbanizacja przestrzenna - przejawiająca się w powiększaniu powierzchni miast istniejących nowych albo nadawaniu osiedlom praw miejskich ze względu na ich funkcje pozarolnicze. Proces ten prowadzi ostatecznie do kształtowania się wielkoprzestrzennych układów, zespołów miast zwanych aglomeracjami i rożnych ich form takich jak konurbacja, megalopolis, zespoły metropolitalne.
Konurbacja - jest formą aglomeracji, która tworzy zespół równorzędnych pod względem pełnionych funkcji społeczno-gospodarczych miast. Zespół ten powstał z niezależnych od siebie początkowo miast, często położonych w zagłębiach węglowych, między którymi z czasem zatarły się granice, np. miasta Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego, Zagłębia Ruhry, Zagłębia Donieckiego, Lille-Roubaix-Tonrcoing.
Megalopolis - jest zespołem miejskim. Termin ten wprowadził amerykański geograf Gottmann. Jest to wielki obszar zurbanizowany, powstały w wyniku łączenia się szeregu aglomeracji lub konurbacji. Ten rodzaj układu urbanistycznego jest typowy dla USA. Obejmuje on wschodnie wybrzeże USA: Boston- Hartford- Nowy Jork, Filadelfię, Baltimore i Waszyngton oraz wybrzeże zachodnie: San Francisco- Los Angeles- Seatle- Tacoma- San Diego, a także w Japonii: Tokio- Jokohama i Kobe- Osaka- Kioto.
Miastem jest każde osiedle które uzyskało prawa miejskie w wyniku pełnienia określonych funkcji. Rozwój miast zależy od funkcji gospodarczych, usługowych, administracyjnych i kulturalnych, jakie pełnią one w swoich regionach.
Strefy podmiejskie mają charakter wiejsko-miejski, na ich obszarach przeplatają się tradycyjne formy użytkowania ziemi, typowo wiejskie, z nowoczesnym intensywnym towarowym rolnictwem szklarniowym, warzywniczym, a także sadowniczym i chowem zwierząt gospodarskich.
Transport
Transport na świecie
Transport jest to wykonywanie różnych usług przewozowych za które należy się określone wynagrodzenie. Transportować można niemal wszystko, zaczynając od materiałów różnego rodzaju (na przykład różnych sprzętów typu RTV i AGD, artykułów spożywczych itd.), a kończąc na ludziach czy zwierzętach. Transport wpływa bardzo korzystnie na nasz kraj, a w szczególności na jego rozwój, ponieważ przyspiesza gospodarkę. Każda działalność gospodarcza potrzebuje transportu np. do przewożenia różnych surowców lub materiałów, które mają ogromne znaczenie w prosperowaniu takiej działalności. Również ważnym jest wywóz odpadów, bądź zużytych materiałów, które stają się w pewnym momencie zbędne. Jednym z takich przykładów może być duży market do którego w określonym czasie jest transportowany nowy towar, a zbędne materiały (kartony, puste pudełka, folie) są transportowane tam gdzie są potrzebne do recyklingu. Transport jest podstawową usługą dla każdego kraju na świecie, dlatego że dzięki niemu wszystkie surowce z całego świata sądostępne dla naszego kraju. Dzięki niemu dochodzi do współpracy z innymi krajami co z pewnością jest dla wszystkich bardzo przydatne.
Funkcje transportu
Rozróżnia się podział funkcji transportu na pierwotne i wtórne. Do funkcji pierwotnych należą funkcje przewozowe i związane z tym funkcje przeładunkowe. Do funkcji wtórnych zalicza się przede wszystkim funkcję zabezpieczania dróg (czyli budowy i utrzymania dróg), jak również funkcję odpowiedzialności.Geografia Polski
Polska jest krajem w większej części nizinnym, na południu występują również tereny wyżynne i pasma górskie. Polska jest położona w Europie Środkowej, nad brzegiem Morza Bałtyckiego.
Najdłuższe rzeki w Polsce to
Średnia temperatura w lecie waha się pomiędzy 16,5 °C a 20 °C, w zimie – między -6 °C a 0 °C. Średnia roczna temperatura powietrza w Polsce wynosi 7-9 °C (poza obszarami górskimi). Najcieplejsze miasta w
Największy wpływ na klimat Polski mają masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego, decydujące o przejściowości klimatu polskiego.
Nad Polskę napływają również masy powietrza, arktycznego, zwrotnikowego-morskiego i kontynentalnego, mające mniejszy wpływ na kształtowanie klimatu. Masy powietrza polarno-morskiego powodują latem zachmurzenie, ochłodzenie i wzrost wilgotności, zimą zaś przynoszą ocieplenie, odwilż i mgły.
Masy powietrza polarno-kontynentalnego latem przynoszą piękną, suchą i upalną pogodę, zimą-pogodę słoneczną, suchą i duże mrozy. Masy powietrza zwrotnikowo-morskiego znad Morza Śródziemnego i Azorów napływają nad Polskę rzadziej, przynosząc latem upały i częste burze, a zimą gwałtowne odwilże.
Masy powietrza zwrotnikowo-kontynentalnego napływają znad Azji Mniejszej i Bałkanów bardzo rzadko, przeważnie latem i wczesną jesienią. Przynoszą piękną, suchą pogodę ("złota polska jesień").
Masy powietrza arktycznego napływają nad Polskę:
Rzeki i jeziora
99,7% (312 683 tys. km²) obszaru Polski leży w zlewisku Morza Bałtyckiego (53,9% dorzecze Wisły, 34,7% dorzecze Odry, 11% rzeki bezpośredniego dorzecza Bałtyku i 0,8% dorzecze Niemna), a poza tym w zlewisku Morza Czarnego (Orawa, Strwiąż) i Morza Północnego (Dzika Orlica, Izera).Najdłuższe rzeki w Polsce to
- Wisła (1047 km)
- Odra (854,3 km, w tym na terenie Polski 741,9 km)
- Warta (808 km)
- Bug (772 km, w tym na terenie Polski 587 km)
Klimat
Polska leży w strefie klimatu przejściowego, pomiędzy klimatem umiarkowanym oceanicznym na zachodzie a klimatem umiarkowanym kontynentalnym na wschodzie. Nad obszarem Polski ścierają się różne masy powietrza, co jest wynikiem położenia w centrum Europy oraz równoleżnikowego układu krain geograficznych.Średnia temperatura w lecie waha się pomiędzy 16,5 °C a 20 °C, w zimie – między -6 °C a 0 °C. Średnia roczna temperatura powietrza w Polsce wynosi 7-9 °C (poza obszarami górskimi). Najcieplejsze miasta w
Największy wpływ na klimat Polski mają masy powietrza polarno-morskiego i polarno-kontynentalnego, decydujące o przejściowości klimatu polskiego.
Nad Polskę napływają również masy powietrza, arktycznego, zwrotnikowego-morskiego i kontynentalnego, mające mniejszy wpływ na kształtowanie klimatu. Masy powietrza polarno-morskiego powodują latem zachmurzenie, ochłodzenie i wzrost wilgotności, zimą zaś przynoszą ocieplenie, odwilż i mgły.
Masy powietrza polarno-kontynentalnego latem przynoszą piękną, suchą i upalną pogodę, zimą-pogodę słoneczną, suchą i duże mrozy. Masy powietrza zwrotnikowo-morskiego znad Morza Śródziemnego i Azorów napływają nad Polskę rzadziej, przynosząc latem upały i częste burze, a zimą gwałtowne odwilże.
Masy powietrza zwrotnikowo-kontynentalnego napływają znad Azji Mniejszej i Bałkanów bardzo rzadko, przeważnie latem i wczesną jesienią. Przynoszą piękną, suchą pogodę ("złota polska jesień").
Masy powietrza arktycznego napływają nad Polskę:
- zimą znad Morza Barentsa i Nowej Ziemi, przynosząc pogodę mroźną i słoneczną, czasami z obfitymi opadami śniegu
- wiosną znad Grenlandii, przynosząc krótkotrwałe kwietniowo-majowe (często z przymrozkami) ochłodzenie, tzw. zimni ogrodnicy
wtorek, 26 lutego 2013
Rzeki i jeziora
Prezentuję najważniejsze zagadnienia odnośnie tamatu.
Rzeki
dorzecze - obszar z którego rzeki spływają do jednej głownej rzeki
zlewisko - obszar którego wody wpływają do danego morza/oceanu
Rodzaje ujść rzecznych:
- delta - zatrzymywanie się nanosów rzecznych (powstaje stożek napływowy) w ujściu rzeki
- lejek - nanosy rzeczne są wypłukiwane przez przypływy i odpływy uniemożliwiając powstanie delty
Ustroje rezczne:
• deszczowy
- oceaniczny (Sekwana)
- równikowy (Kongo)
- monsunowy
- zwrotnikowy (Nil)
• śnieżny (tam gdzie dużo opadów śniegu, wylewają na wiosne)
• lodowcowy (wypływają z lodowców górskich)
• ustrój złożony (mieszany)
np. Polska
Jeziora.
(do ichpowstania potrzebna jest misa, zasób wody i warstwy nieprzepuszczalne)
Podział jezior ze względu na powstanie:
♦ Reliktowe
- Kaspijskie
- Aralskie
♦ Tektoniczne (w rowach tektonicznych)
- Bajkał
- Bałchasz
- Niasa (Malawi)
- Tanganika
♦ Wulkaniczne (w stożkach wulkanicznych)
- Bolsena
♦ Polodowcowe (Polska)
• morenowe (płytkie)
• rynnowe (podłużne i wąskie)
• karowe (górskie)
- Morskie Oko
• oczka, wytopiskowe
♦ Mieszane (tektoniczno - polodowcowe)
- Michigan
♦ Przybrzeżne (Polska)
- Łebsko
Rzeki
dorzecze - obszar z którego rzeki spływają do jednej głownej rzeki
zlewisko - obszar którego wody wpływają do danego morza/oceanu
Rodzaje ujść rzecznych:
- delta - zatrzymywanie się nanosów rzecznych (powstaje stożek napływowy) w ujściu rzeki
- lejek - nanosy rzeczne są wypłukiwane przez przypływy i odpływy uniemożliwiając powstanie delty
Ustroje rezczne:
• deszczowy
- oceaniczny (Sekwana)
- równikowy (Kongo)
- monsunowy
- zwrotnikowy (Nil)
• śnieżny (tam gdzie dużo opadów śniegu, wylewają na wiosne)
• lodowcowy (wypływają z lodowców górskich)
• ustrój złożony (mieszany)
np. Polska
Jeziora.
(do ichpowstania potrzebna jest misa, zasób wody i warstwy nieprzepuszczalne)
Podział jezior ze względu na powstanie:
♦ Reliktowe
- Kaspijskie
- Aralskie
♦ Tektoniczne (w rowach tektonicznych)
- Bajkał
- Bałchasz
- Niasa (Malawi)
- Tanganika
♦ Wulkaniczne (w stożkach wulkanicznych)
- Bolsena
♦ Polodowcowe (Polska)
• morenowe (płytkie)
• rynnowe (podłużne i wąskie)
• karowe (górskie)
- Morskie Oko
• oczka, wytopiskowe
♦ Mieszane (tektoniczno - polodowcowe)
- Michigan
♦ Przybrzeżne (Polska)
- Łebsko
Pogoda i klimat
Pogoda - Stan atmosfery w danym miejscu i czasie.
Klimat - Obserwacja pogody przez dłuższy czas na danym terenie.
Elementy klimatu:
- nasłonecznienie
- temperatura powietrza
- ciśnienie atmosferyczne
- wiatry
- wilgotność powietrza
- zachmurzenie
- opady
Czynniki klimatotwórcze:
•strefowe
- szerokość geograficzna
- wysokość słońca na niebie
- cyrkulacja powietrza
•astrefowe
- odległość od morza
- prądy morskie
- wyokość nad poziomem morza
- rzeźba terenu
•antropogeniczne
- cywilizacja
- bryza miejska ( wieje do centrum miasta)
Amplituda powietrza - rożnica między najwyższą a najniższa temperaturą w roku.
Najwyższa temp.(°) - najniższa temp.(°) = amplituda
Ciśnienie powietrza i wiatry:
+wyż baryczny
1013 hPa - średnie ciśnienie
-niż baryczny
Wiatry zawsze wieją z WYŻU do NIŻU. ( W → N )
Przykładowe zadanie:
Oblicz temperaturę na szczycie o wysokości 2570m n.p.m, wiedząc, że u podnóża na wys. 1500m n.p.m temp. wynosi 8°C.
2570m n.p.m - 1500m n.p.m = 1070m
100m - 0,6°C
1070m - X
100m x X = 1070m x 0,6°C
100X = 642 | :100
X = 6,4°C
8°C - 6,4°C = 1,6°C - ODPOWIEDŹ
Klimat - Obserwacja pogody przez dłuższy czas na danym terenie.
Elementy klimatu:
- nasłonecznienie
- temperatura powietrza
- ciśnienie atmosferyczne
- wiatry
- wilgotność powietrza
- zachmurzenie
- opady
Czynniki klimatotwórcze:
•strefowe
- szerokość geograficzna
- wysokość słońca na niebie
- cyrkulacja powietrza
•astrefowe
- odległość od morza
- prądy morskie
- wyokość nad poziomem morza
- rzeźba terenu
•antropogeniczne
- cywilizacja
- bryza miejska ( wieje do centrum miasta)
Amplituda powietrza - rożnica między najwyższą a najniższa temperaturą w roku.
Najwyższa temp.(°) - najniższa temp.(°) = amplituda
Ciśnienie powietrza i wiatry:
+wyż baryczny
1013 hPa - średnie ciśnienie
-niż baryczny
Wiatry zawsze wieją z WYŻU do NIŻU. ( W → N )
Przykładowe zadanie:
Oblicz temperaturę na szczycie o wysokości 2570m n.p.m, wiedząc, że u podnóża na wys. 1500m n.p.m temp. wynosi 8°C.
2570m n.p.m - 1500m n.p.m = 1070m
100m - 0,6°C
1070m - X
100m x X = 1070m x 0,6°C
100X = 642 | :100
X = 6,4°C
8°C - 6,4°C = 1,6°C - ODPOWIEDŹ
Ruch obiegowy Ziemi
Ruch obiegowy to ruch wokół Słońca po orbicie o kształcie elipsy w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara (z punktu widzenia obserwatora patrzącego na północną półkulę).
Cechy oświetlenia Ziemi w różnych strefach.
Strefa międzyzwrotnikowa - Słońce dwa razy w roku góruje w zenicie. Wyjątkami są zwrotniki w których Słońce góruje tylko raz w roku.
Strefy umiarkowane - Słońce w tych strefach nigdy nie góruje w zenicie, nie wystepują tu również dni i noce polarne. Wysokość górowania Słońca jest wieksza od 0° i mniejsza niz 90°.
Strefy okołobiegunowe - Wystepują tu dni o noce polarne. Trwają one conamniej 24h (koła podbiegunowe). Im bliżej biegunów tym są dłuższe. na biegunach trwają pół roku.
Obliczanie wysokości Słońca:
Obydwie półkule Ziemi:
21 III
23 IX
h = 90° - szer. geogr. miejsca w którym jesteśmy
Półkula północna:
22 VI
h = 90° - szer. geogr. + 23°27'
22 XII
h = 90° - szer. geogr. - 23°27'
Półkula południowa:
22 VI
h = 90° - szer. geogr. - 23°27'
22 XII
h = 90° - szer. geogr. + 23°27'
Przykładowe zadanie:
Oblicz wysokość Słońca nad horyzontem w Nowym Jorku (40°N, 74°W) w południe:
a) w dniu równonocy wiosennej i jesiennej = 90° - 40° = 50°
b) w pierwszym dniu astronomicznego lata = 90° - 40° + 23°27' = 73° 27'
c) w pierwszym dniu astronomicznej zimy = 90° - 40° - 23°27' = 26°33'
Ziemia we wszechświecie
Ciało niebieskie to każdy naturalny element znajdujący się we wszechświecie.
Galaktyka to zbiór gwiazd i pozostałych ciał niebieskich.
Nasza galaktyka to Droga Mleczna.
Układ słoneczny to słońce wśród krążącymi wokół planetami.
Teoria geocentryczna - Ziema jest w centrum, a reszta krąży wokół niej - twórca Klaudiusz Ptolemeusz.
Teoria heliocentryczna - W centrum jest Słońce, a reszta planet krąży wokół niego. Twórca to oczywiście Mikołaj Kopernik.
Ciała niebieskie:
• gwiazda
• księżyc (satelita)
• planetoidy (niewielkie ciała niebieskie)
• meteor ("spadająca gwiazda")
• meteoryt (odłamek skalny ciała niebieskiego już na Ziemi)
• kometa (zbudowane z lodu)
Galaktyka to zbiór gwiazd i pozostałych ciał niebieskich.
Nasza galaktyka to Droga Mleczna.
Układ słoneczny to słońce wśród krążącymi wokół planetami.
Teoria geocentryczna - Ziema jest w centrum, a reszta krąży wokół niej - twórca Klaudiusz Ptolemeusz.
Teoria heliocentryczna - W centrum jest Słońce, a reszta planet krąży wokół niego. Twórca to oczywiście Mikołaj Kopernik.
Ciała niebieskie:
• gwiazda
• księżyc (satelita)
• planetoidy (niewielkie ciała niebieskie)
• meteor ("spadająca gwiazda")
• meteoryt (odłamek skalny ciała niebieskiego już na Ziemi)
• kometa (zbudowane z lodu)
Przykładowe zadanie:
1. W Krakowie jest godzina 12.30 czasu miejscowego słonecznego. Oblicz, która godzina jest w Tokio.
Kraków 50°N 20°E.
Jeżeli miasta są położone na tej samej połowie kuli ziemskiej (E i E lub W i W), wtedy długości odejmujemy od siebie, jeżeli są na różnych połowach to dodajemy dł.(W i E, E i W).
1° (60') = 4 minuty
15° = 1h
1' = 4 sek
140°E - 20°E = 120°
120° x 4 min. = 480 min = 8h
Ruch obrotowy to zachód → wschód, czyli do miast polożonych na wschodzie dodajemy czas, a na zachodzie odejmujemy.
12.30 + 8h = 20.30 - rozwiązanie
Jeżeli miasta są położone na tej samej połowie kuli ziemskiej (E i E lub W i W), wtedy długości odejmujemy od siebie, jeżeli są na różnych połowach to dodajemy dł.(W i E, E i W).
1° (60') = 4 minuty
15° = 1h
1' = 4 sek
140°E - 20°E = 120°
120° x 4 min. = 480 min = 8h
Ruch obrotowy to zachód → wschód, czyli do miast polożonych na wschodzie dodajemy czas, a na zachodzie odejmujemy.
12.30 + 8h = 20.30 - rozwiązanie
Mapa
Mapa - jest
to uogólniony obraz powierzchni Ziemi lub jej części (także nieba lub
planety czy innego ciała niebieskiego), wykonywanym na płaszczyźnie, w skali, według zasad odwzorowania kartograficznego, przy użyciu znaków graficznych.
Nauka o mapach to kartografia.
Układ południków i równoleżników na powierzchni Ziemi to siatka geograficzna, a na płaszczyźnie to siatka kartograficzna.
Rodzaje mapy ze wględu na zawartość:
ogólnogeograficzna (fizyczna - przedstawiony więcej niż jeden element)
tematyczna (opisany jeden element, np: przemysł)
Generalizacja mapy - uogólnienie (pomija się szczegóły)
Elementy mapy:
• treść mapy
• legenda
- nazwa mapy
- skala
- objaśnienie znaków
- skala barw
• siatka kartograficzna
• ramka mapy
Biegun - miejsce przecięcia się osi ziemskiej z powierzchnią Ziemi.
Południki:
- wyznaczją kierunek północ-południe
- ich długość to 20 tys. km.
- łączą dwa bieguny
- kształt pół-okręgów
- nieskończona ilość
- południk 0° i 180° dzielą kulę ziemską na dwie półkule
Rónoleżniki:
- są różniej długości
- najdłuższy jest Równik - 40 tys. km.
- mają kształt okręgów
- jest ich nieskończenie wiele
- Równik dzieli kulę ziemską na północną i południową
Przykładowe zadanie:
Odległość od A do B wynosi 500km. Oblicz odległość AB na mapie w skali
1:20 000 000
1: 20 000 000
1cm - 200 km
1cm - 200km
X - 500km
200km x X = 1cm x 500km
200X = 500cm | :200
X = 2,5cm
Odp: Odległośc ta na mapie wynosi 2,5 cm.
Nauka o mapach to kartografia.
Układ południków i równoleżników na powierzchni Ziemi to siatka geograficzna, a na płaszczyźnie to siatka kartograficzna.
Rodzaje mapy ze wględu na zawartość:
ogólnogeograficzna (fizyczna - przedstawiony więcej niż jeden element)
tematyczna (opisany jeden element, np: przemysł)
Generalizacja mapy - uogólnienie (pomija się szczegóły)
Elementy mapy:
• treść mapy
• legenda
- nazwa mapy
- skala
- objaśnienie znaków
- skala barw
• siatka kartograficzna
• ramka mapy
Biegun - miejsce przecięcia się osi ziemskiej z powierzchnią Ziemi.
Południki:
- wyznaczją kierunek północ-południe
- ich długość to 20 tys. km.
- łączą dwa bieguny
- kształt pół-okręgów
- nieskończona ilość
- południk 0° i 180° dzielą kulę ziemską na dwie półkule
Rónoleżniki:
- są różniej długości
- najdłuższy jest Równik - 40 tys. km.
- mają kształt okręgów
- jest ich nieskończenie wiele
- Równik dzieli kulę ziemską na północną i południową
Przykładowe zadanie:
Odległość od A do B wynosi 500km. Oblicz odległość AB na mapie w skali
1:20 000 000
1: 20 0
1cm - 200km
X - 500km
200km x X = 1cm x 500km
200X = 500cm | :200
X = 2,5cm
Odp: Odległośc ta na mapie wynosi 2,5 cm.
Litosfera
Litosfera to zewnętrzna sztywna powłoka Ziemi
Minerały - podstawowe jednostki budujące skały.
Skały dzielimy na:
Magmowe: (zakrzepła magma)
• wylewne - bazalt
• głębinowe - granit
• żyłowe o budowie porfirowej
Osadowe:
• pochodzenia biologicznego (powstałe ze szcząków roślin i zwierząt)
- wapienie, kreda, dolomity
• chemiczne (z odparowującej wody)
- sół kamienna, sól morska, siarka, gips
Okruchowe:
• luźne - głazy, żwiry, piaski, muły, iły
• spojone - zlepieńce, piaskowce, mułowce, iłowce
Metamorficzne: (przeobrażone skały powstałe na wskutek wysokiego ciśnienia lub temperatury)
wapienie → marmur
węgiel → grafit
piaskowiec → kwarcyt
różne skały → łupki
Minerały - podstawowe jednostki budujące skały.
Skały dzielimy na:
Magmowe: (zakrzepła magma)
• wylewne - bazalt
• głębinowe - granit
• żyłowe o budowie porfirowej
Osadowe:
• pochodzenia biologicznego (powstałe ze szcząków roślin i zwierząt)
- wapienie, kreda, dolomity
• chemiczne (z odparowującej wody)
- sół kamienna, sól morska, siarka, gips
Okruchowe:
• luźne - głazy, żwiry, piaski, muły, iły
• spojone - zlepieńce, piaskowce, mułowce, iłowce
Metamorficzne: (przeobrażone skały powstałe na wskutek wysokiego ciśnienia lub temperatury)
wapienie → marmur
węgiel → grafit
piaskowiec → kwarcyt
różne skały → łupki
czwartek, 14 lutego 2013
Hydrosfera
Hydrosfera obejmuje wody powierzchniowe, atmosferyczne i podziemne w formie gazowej, ciekłej i stałej. Dzisiaj na Ziemi zasoby wodne hydrosfery szacowane są na 1 mld 386 mln km3.
Podział zasobów wody na Ziemi wyglada następująco:
Zasoby wodne na Ziemi kształtują się następująco:
Rodzaj wody | % ogólnej ilości wody |
---|---|
Wody oceanów i mórz | 96,5 |
Wody podziemne | 1,70 |
Lodowce i stała pokrywa śnieżna | 1,74 |
Inne rodzaje wody | 0,06 |
Prądy morskie:
Przykładowe zadanie:
Rzeki okresowe występują najczęściej:
czwartek, 7 lutego 2013
Powtórka z geografii.. Atmosfera...
Atmosfera — gazowa powłoka otaczająca planetę o masie wystarczającej do utrzymywania wokół siebie warstwy gazów w wyniku działania grawitacji.
Warstwy atmosfery:
Tropopauza - cienka warstwa przejściowa. temp powietrza wynosi tam około 80°C.
Stratosfera - warstwa siegająca do wysokości 55 km. Jej dolna część ma około 55°C, natomiast górna (ozonosfera) 0°.
Stratopauza - warstwa przejściowa o stałej temp. 0°.
Mezosfera - warstwa sięgająca do wysokości 80 km. W dolnej części ma temp. 0°, natomiast w górnej temp. spada do -90°.
Mezopauza - warstwa przejściowa na wysokości 80-85 km, o stałej temp. około -90°.
Termosfera - warstwa w której temperatura powietrza stale wzrasta. Składa się z dwóch części. Dolna częśc to jonosfera gdzie znajdują się zjonizowane gazy. Sięga ona do wysokości około 800 km. Powstają w niej zorze polarne.
Górna część termosfery to egzosfera. Jest to najbardziej zewnętrzna część atmosfery, stopniowo przechodząca w przestrzeń kosmiczną. W termosferze temperature rośnie do 1000°C.
Warstwy atmosfery:
Tropopauza - cienka warstwa przejściowa. temp powietrza wynosi tam około 80°C.
Stratosfera - warstwa siegająca do wysokości 55 km. Jej dolna część ma około 55°C, natomiast górna (ozonosfera) 0°.
Stratopauza - warstwa przejściowa o stałej temp. 0°.
Mezosfera - warstwa sięgająca do wysokości 80 km. W dolnej części ma temp. 0°, natomiast w górnej temp. spada do -90°.
Mezopauza - warstwa przejściowa na wysokości 80-85 km, o stałej temp. około -90°.
Termosfera - warstwa w której temperatura powietrza stale wzrasta. Składa się z dwóch części. Dolna częśc to jonosfera gdzie znajdują się zjonizowane gazy. Sięga ona do wysokości około 800 km. Powstają w niej zorze polarne.
Górna część termosfery to egzosfera. Jest to najbardziej zewnętrzna część atmosfery, stopniowo przechodząca w przestrzeń kosmiczną. W termosferze temperature rośnie do 1000°C.
środa, 2 stycznia 2013
Programy na prezentację
#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;
float modul (float x)
{
if (x>=0)
return x;
else
return -x;
}
int main ()
{
float a, b;
cout << "Podaj dwa punkty na osi: ";
cin >> a >> b;
cout << "Odleglosc pomiedzy punktami wynosi: " << modul(a-b);
cin.ignore();
getchar();
return 0 ;
}
Program obliczający odległość między punktami
#include <cstdio>
using namespace std;
float modul (float x)
{
if (x>=0)
return x;
else
return -x;
}
int main ()
{
float a, b;
cout << "Podaj dwa punkty na osi: ";
cin >> a >> b;
cout << "Odleglosc pomiedzy punktami wynosi: " << modul(a-b);
cin.ignore();
getchar();
return 0 ;
}
Program obliczający odległość między punktami
# include <iostream> using namespace std; int main() { float a,b,h, poletrapezu; cout<<"Podaj dlugosc gornej podstawy:";cin>>a; cout<<"Podaj dlugosc dolnej podstawy :";cin>>b; cout<<"Podaj wysokosc:";cin>>h; poletrapezu=((a+b)*h)/2; cout<<"S="<<poletrapezu<<endl; system("PAUSE"); return 0; } Program obliczający pole figury
#include <iostream.h>
using
namespace
std;
int
main(){
int
x;
cout <<
"Podaj liczbe: "
;
cin >> x;
long
sil=1;
for
(
int
i=1; i<=x; i++) silnia*=i;
cout << x <<
"! = "
<< silnia;
return
1;
}
Program na obliczanie silni
Kożystałam ze stron:http://tutorialeit.pl/tutoriale/cpp/obliczanie-silni/20/,
Subskrybuj:
Posty (Atom)